Co wskazuje, że zbliża się nawrót uzależnienia?

Wyzwania związane z uzależnieniem nie kończą się, kiedy wychodzisz z ośrodka. Nawrót jest realnym zagrożeniem, które może pojawić się nawet po długim czasie abstynencji. Warto poznać znaki wskazujące na zbliżający się nawrót, aby móc szybko zareagować i podjąć odpowiednie kroki, zanim dojdzie do złamania abstynencji.

Wahania emocjonalne

W kontekście walki z uzależnieniem, wahania emocjonalne mogą wskazywać na rosnące ryzyko nawrotu. Gwałtowne wahania emocjonalne, nagłe uczucie lęku, stany depresyjne lub ogólny niepokój mogą wskazywać na to, że osoba uzależniona zaczyna odczuwać presję lub stres, które wywołują potrzebę sięgnięcia po substancję psychoaktywną, czy powrotu do destrukcyjnych, kompulsywnych zachowań. Warto więc pamiętać, że leczenie lekomanii czy innego uzależnienia nie powinno kończyć się po kilku miesiącach. Dobrze jest pozostawać w kontakcie z terapeutą czy uczestniczyć w spotkaniach grup wsparcia, żeby nie zostać samemu ze swoimi problemami.

Ważne jest, aby pamiętać, że wahania emocjonalne same w sobie nie muszą oznaczać nieuchronnego nawrotu uzależnienia. Mogą one być sygnałem, że osoba uzależniona potrzebuje dodatkowego wsparcia, a także że warto skoncentrować się na budowaniu zdrowych strategii radzenia sobie ze stresem i trudnymi emocjami. Oczywiście, każdy chory i jego sytuacja są unikalne, dlatego istotne jest poznanie własnych sygnałów ostrzegawczych i skonsultowanie ich z profesjonalistami zajmującymi się uzależnieniami, by podjąć odpowiednie kroki w kierunku trwałej abstynencji.

Chroniczny stres i napięcie

Nawrót uzależnienia może być wywołany zwiększonym napięciem i stresem. Osoby, które doświadczają problemów w radzeniu sobie z trudnymi sytuacjami, mogą skłaniać się ku mechanizmom ucieczki, jakimi są uzależnienia. Jeśli więc żyjesz w chronicznym stresie i coraz trudniej jest Ci go rozładowywać, warto zgłosić się po wsparcie do terapeuty. Dobry ośrodek leczenia uzależnień nie skupia się wyłącznie na samym uzależnieniu, ale też innych problemach, utrudniających zachowanie trzeźwości.

Zanik motywacji do zdrowienia

Utrata motywacji do utrzymania zdrowego stylu życia i dążenia do wyzdrowienia może być alarmującym sygnałem. Znaczący spadek zaangażowania w terapię, zaniedbywanie codziennej rutyny i zdrowych nawyków: to już znaki, że uzależnienie ponownie zaczyna przejmować kontrolę nad życiem. Od braku motywacji jest już niestety blisko do poddania się i sięgnięcia po uzależniające substancje.

Zmiana stylu życia

Ważną częścią walki z uzależnieniem jest wyrobienie sobie zdrowej rutyny i dobrych nawyków. Jeśli osoba uzależniona zaczyna sobie odpuszczać i wracać do dawnych przyzwyczajeń, niestety rośnie ryzyko nawrotu. Okazjonalne picie alkoholu, kontakt z osobami uzależnionymi, rezygnacja z zainteresowań, opuszczanie spotkań grup wsparcia: to wszystko może stanowić ostrzeżenie.

Impulsywne zachowania

Osoby zmagające się z uzależnieniem często mają problem z kontrolowaniem swoich impulsów, co może prowadzić do podejmowania nieprzemyślanych i destrukcyjnych decyzji. Podejmowanie ryzykownych zachowań może oznaczać, że osoba uzależniona traci zdolność do przewidywania konsekwencji i skupia się na natychmiastowej gratyfikacji, co sprzyja nawrotowi uzależnienia. Pojawiają się skłonności do decyzji sprzecznych z długoterminowymi celami, czyli zachowaniem trzeźwości np. osoba uzależniona najpierw obstawia pieniądze, a dopiero potem zdaje sobie sprawę, że złamała swoje postanowienie. Warto więc przejść leczenie uzależnienia od hazardu, a po wyjściu z ośrodka najlepiej korzystać z terapii uzależnień.

Nostalgia za przeszłością, bagatelizowanie problemów

Nostalgia za przeszłością i bagatelizowanie problemów to dwa aspekty, które mogą świadczyć o możliwym nawrocie uzależnienia. Osoby żyjące w abstynencji czasem odczuwają tęsknotę za czasami, gdy uzależnienie było dużą częścią ich życia. To uczucie może być wynikiem romantyzowania przeszłości, wypierania negatywnych doświadczeń czy skupiania się na pozytywnych aspektach uzależnienia, pomijając jego destrukcyjne skutki.

Bagatelizowanie problemów, z kolei, może być mechanizmem obronnym, którego celem jest umniejszanie trudnościom i konsekwencjom, związanych z uzależnieniem. Osoby, które bagatelizują swoje problemy i wyzwania związane z nałogiem, szukają usprawiedliwienia dla powrotu do dawnego stylu życia, wmawiając sobie, że „tym razem będzie inaczej” lub że problemy nie były tak poważne, jak się wydawało.

Obserwowanie własnych emocji, zachowań i myśli jest kluczowe dla zauważenia zbliżającego się nawrotu. Warto pamiętać, że świadomość i szybka reakcja na te sygnały zwiększają szanse na utrzymanie zdrowego stylu życia i uniknięcie nawrotu uzależnienia. Jeśli pojawiają się trudności, dobrze jest skorzystać ze wsparcia terapeuty, zanim sytuacja stanie się jeszcze poważniejsza.